Η περιπέτεια της ελληνικής ταξιδιωτικής γραφής δρομολογήθηκε τον 8ο π.Χ. αιώνα, με την «Οδύσσεια» του Ομήρου. Αλλά η συναρπαστική της περιπλάνηση στον χώρο της λογοτεχνίας ξεκίνησε ουσιαστικά εκατό χρόνια πριν: διαρκείς αναζητήσεις, πειραματισμοί στη μορφή και τη θεματολογία, παγιωμένα πρότυπα, αλλά και «αιρετικές» αποκλίσεις συνθέτουν την πολύχρωμη εικόνα της ελληνικής ταξιδιογραφίας, που πλημμύρισε έναν αιώνα εκδοτικής δραστηριότητας με εξαιρετικές σελίδες και που ανταποκρίθηκε πλήρως στην πρόκληση και στα αιτήματα των καιρών, επιτυγχάνοντας να ταξιδέψει εκατομμύρια Ελλήνων στη χώρα τους και στα πέρατα του κόσμου, προσφέροντάς τους, περισσότερο, ίσως, από πολλά άλλα λογοτεχνικά είδη, φυγή και διέξοδο σε δύσκολες περιστάσεις του ατομικού, κοινωνικού και εθνικού βίου.